Tè-de-colo
Coris monspeliensis
Primulaceae
Àutri noum : Tè-rouge-di-colo, Tè-dei-colo.
Nom en français : Coris de Montpellier.
Descripcioun :Lou tè-de-colo es uno pichoto planto lignouso que trachis dins la garrigo e peréu en ribo de mar. Fai d'inflourejado di flour roso. Li ramo rebalon souvènt au sòu, pièi se dreisson. Li fueio soun primo de 3 à 12 mm de loungour.
Usanço :Coume soun noum lou dis, es uno planto que pòu servi de tè, valènt-à-dire qu'a pulèu bon goust en tisano, mai qu'èi pas gaire vertuouso. Pòu pamens servi pèr gari li plago e li macaduro (vulneràri).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Coris
Famiho : Primulaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à Juliet
Liò : Garrigo
- Mar
- Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Coris monspeliensis L., 1753
Espigo-d'aigo(-crespado)
Potamogeton cripus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Nom en français : Potamot à feuilles crépues.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo fai d'embuscun que resto entre dos aigo. Se recounèis eisa à si fueio verdo founso un pau coulour de brounze e di bord crespa. Lis espigo fan de 0,5 à 2 cm. Èi coumuno soulamen dins li plano de coustiero.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton cripus L., 1753